Alexander over heilige Rita('s)

Niet iedereen ziet vanuit zijn raam een levensgrote affiche met zijn eigen beeld erop. Pastoor Alexander Vandaele wel. Zijn pastorij kijkt uit op de zijbeuk van de Abdijkerk, onvervalst Ninoofs erfgoed dat nu tijdelijk is getooid met de foto van de pastoor en met een van zijn vele verhalen. Maar aan de manier waarop hij ons ontvangt – hartelijk, volks en met een kamerbrede glimlach - merken we meteen: die man zoekt geen aandacht, maar verbinding. Hij wil de Ninovieters dichter bij elkaar brengen. En of hij daar in geslaagd is!

Zijn wereldrecord ‘zoveel mogelijk Rita’s samenbrengen’ is intussen een legende op zich, goed voor een plaats in het Guinness Book of Records. “De Sint-Theresia van het Kind Jezuskerk kreeg een herbestemming en ik wou plaatselijke Rita’s mobiliseren om het beeld van de heilige Rita mee te helpen verhuizen naar de nieuwe bestemming, de kerk van Outer. Ik ging voor 100 Rita’s en uiteindelijk kreeg ik er 233 samen.”

Nee, Alexander Vandaele is niet het cliché van de murmelende priester die vanop zijn kansel voor dovemansoren preekt. Dit is een man van de wereld, een waterval van woorden en ideeën. Hoe langer we met hem praten, hoe meer we ook voelen dat hij vereerd is om pastoor van Ninove te zijn. Kortom, een fijne ontmoeting.

De nabespreking van het interview - want ook dat hoort er natuurijk bij – is niet toevallig in Sint-Annakamer. Hier klopt nog het hart van het oude Ninove, hier zit alles en iedereen samen, hier past ook de pastoor. En dan, bij het afscheid, nog een vintage Alexander Vandaele-moment. Hij zwaait ons enthousiast uit, maar zwaait tegelijk naar de overbuur: “Hey, hoe is ‘t, alles goed?” Mensen verbinden, het is sterker dan hemzelf.