Pollare

In Pollare bepaalt de Dender voor een groot stuk het ritme van het dorp. De Dendervallei waar de Dender zich doorslingert is zondermeer uniek. Pollare is ook het dorp van Sint-Kristoffel, patroon van de reizigers. Nog steeds vindt er begin juni de jaarlijkse autowijding plaats. In december is er dan weer de traditionele Kerstmarkt. Aan het einde van de Schuitstraat vind je de ijzeren voetgangersbrug aan de "Zwarte Flesch" waar in het instituut Schoonderhage andersvaliden thuis zijn. Rondkuierend in Pollare ontdek je, naast prachtige landschappen, de ene kapel na de andere.

Inwoners

1.407 inwoners (31-12-2022)

Oppervlakte

355 Ha

Naam

In 1154 vinden we "Pollar", later "Pollaer" en in de 18de eeuw "Pollaerde". Het achtervoegsel "laar" slaat allicht op "bosachtig moerassig terrein" of "kreupelhout". "Pol" zou "top" of "polder" betekenen. Het geheel luidt dan "bosachtig moerassig terrein nabij een hoogte". Pollare is een dorp van -letterlijk- hoogte: grotendeels op een heuvel gelegen, en water: naast de Dender wordt Pollare bespoeld door drie beken: de IJzermanbeek, de Moensbroekbeek en de Reite.

Geschiedenis

Pollare is een van de Ninoofse deelgemeenten, samen met Denderwindeke en Ninove zelf, waar het langst mensen zijn gevestigd. Verschillende archeologische vondsten zoals een gepolijste prehistorische silex-steen die werd gevonden langs de Dender, Merovingische lanspunten, Romeinse dakpannen en vaatwerk wijzen op een oude bewoning van de plaats, vooral in de buurt van de "Bleekberg", de "Wijngaard" en de "Weerd".

Ook deze nederzetting vormde tijdens de feodale periode het domein van een adellijke familie waardoor alle inwoners als "laten-lijfeigenen" van hen afhankelijk waren. In de 12de en 13de eeuw behoorde Pollare toe aan de Brabantse familie "Van der Aa". De heren van Pollare bewoonden in de nabijheid van de Dender een omwald kasteel dat eind 15de eeuw "in de commotie van Brabant" zou zijn verbrand, al zijn de bronnen over het gebouw zeer schaars.

In 1486 werd de heerlijkheid Pollare opgeslorpt door het grotere "leen van Wedergraete". Achtereenvolgens werden verschillende adellijke families eigenaar van de ertoe behorende dorpen tot ze tijdens de Franse bezetting (1794-1815) hun meeste macht verloren. De laatste baron van Wedergraete, Karel van Plotho, verwisselde het tijdelijke met het eeuwige in 1825.

Eeuwenlang landbouwdorp kreeg Pollare, zoals de meeste dorpen, in de 20ste eeuw een woonfunctie: de meeste inwoners werken buiten de gemeente en Brussel ligt -spreekwoordelijk- een boogscheut ver. Maar bovenal is Pollare, door zijn unieke ligging en zicht op de Dendervallei, geëvolueerd naar een residentiële gemeente.

Beschermde monumenten / landschappen

• Dorpskom (Dorpsgezicht 19-08-1980)
• IJzeren voetgangersbrug over de Dender (Monument 01-08-1986)

Wandelen in Pollare

Wil je nog meer te weten komen over Pollare?

Klik hier en ontdek deze  boeiende wandeling met heel veel extra info en foto’s en ga zelf op stap!