Vossen

Pluimveeschade door vossen en hoe dit te voorkomen

'Een vos is als een kat in een hondenjas' is een treffende uitdrukking om duidelijk te maken dat vossen zeer behendig zijn. Een draadafsluiting van anderhalve meter hoog is nauwelijks een probleem om over te springen, of, zeker als de draad niet echt strak is gespannen, gewoon over te klauteren. Wie een vos van zijn pluimvee wil weghouden, moet dan ook voor één van de volgende oplossingen kiezen:

• strak gespannen draad en ongeveer twee meter hoog.
• bevestig de draad langs de buitenzijde van de houten palen, zodat andere natuurlijke roofdieren (marterachtigen) niet via die palen in de ren kunnen geraken. Plooi de bovenzijde van de omheining naar buiten in een hoek van 30°.
• de maaswijdte van de draad mag niet groter zijn dan 3 à 4 cm, zodat kleine marterachtigen (wezel, hermelijn, ...) de ren niet kunnen binnendringen.
• rond het kippenhok - tot vlak tegen de omheining - moet een strook van 40 cm met tegels worden bedekt om te vermijden dat de vos een toegangspijp zou graven. Vossen zijn wel slim, maar ze hebben niet de reflex om vóór de tegels te beginnen graven.
• het nacht- of slaaphok in de ren plaats je best minstens 30 cm van de grond om schuilmogelijkheid voor ratten en muizen te vermijden, anders zouden die op hun beurt roofdieren aantrekken.

Hoewel er een aantal piekmomenten schijnen te zijn - enerzijds bij aanhoudende vorst of sneeuw, anderzijds tijdens de opgroeiperiode van de vossenjongen (april-juni) - moet benadrukt worden dat schade in principe het ganse jaar door kan optreden. Verwarring met schade aangericht door honden is echter absoluut niet ondenkbeeldig. Pluimvee met afgebeten kop is in de meeste gevallen wel een goede aanwijzing op vossenschade. Dat daarbij niet alle gedode dieren effectief meteen ook worden meegenomen is een klassiek beeld. Het treedt op als een gecombineerd effect van enerzijds de gewoonte van vossen om voorraden aan te leggen en anderzijds een specifiek gedrag dat 'surplus killing' genoemd wordt. Dit laatste wordt veroorzaakt doordat het instinct van een roofdier 'abnormaal' sterk wordt geprikkeld bij confrontatie met meerdere paniekerige prooien die niet kunnen wegvluchten.

Meer informatie kan vind je hier.