Wie heeft zijn nieuwe thuis in het Sociaal Huis?

De opening van het nieuwe Sociaal Huis beloofde groots te worden, met toeters en bellen en heel veel volk. Maar dat gebeurde niet. COVID-19 zorgde ervoor dat de verhuizing van de sociale diensten in alle stilte verliep. Dan maar een groots interview in Ninove Info!

Het nieuwe Sociaal Huis is (veel) meer dan een nieuw gebouw voor de sociale diensten van de stad. Zo vind je in het Huis ook nog andere ‘sociale organisaties’.

Hoe dat juist zit, vragen we aan Jelle Moës van de sociale dienst (stad Ninove), aan Anne Bogaerts van Leerpunt vzw én aan Lieselot Corneille en Nena Thiebaut van Kind en Gezin.

Op deze plek vond je vroeger het OCMW van de stad. Wat is nu het verschil tussen het OCMW en het nieuwe Sociaal Huis?

Jelle: “In het Sociaal Huis vind je onder meer het ‘vroegere’ OCMW, maar ook nog veel meer. Ook de sociale diensten van de stad, zoals het Huis van het Kind of de integratiedienst, hebben hier hun plekje. Én ook een aantal partners zit nu bij ons, zoals de collega’s hier aan tafel, van Leerpunt vzw en Kind en Gezin.”

Het ligt voor de hand dat één groot Sociaal Huis makkelijk is voor de bezoeker. Zijn er nog andere voordelen?

Jelle: “We hopen dat het nieuwe gebouw ervoor zal zorgen dat inwoners sneller tot bij ons komen. Vroeger moest je ‘naar het OCMW’, en dat zorgde soms voor een drempel. Nu wandel je gewoon het Sociaal Huis binnen.”

Nena: “De kans is heel groot dat elke Ninovieter hier ooit wel ‘ns zal binnenstappen.

Voor de jonge gezinnen is dat zeker al het geval, want meer dan 90% van de kindjes komt al kort na de geboorte bij ons voor een gehoortest. De overgrote meerderheid van hen blijft ons tot de leeftijd van 2,5 jaar regelmatig bezoeken voor een preventief consult bij de arts of verpleegkundige, wat vroeger ‘de weeg’ heette. Door hier over de vloer te komen, zullen jonge gezinnen ook snel hun weg vinden naar de andere diensten hier in huis.”

Anne: “Ik denk ook dat één locatie ervoor zal zorgen dat we nog beter gaan samenwerken. Als we bij Leerpunt vroeger merkten dat een gezin ook met sociale vragen zat, stuurden we bijvoorbeeld een mailtje naar de sociale dienst van de stad. Maar nu kan dat gezin soms meteen verder geholpen worden, enkele deuren verder in dit gebouw.”

Nena: “Dat is inderdaad een groot voordeel. Wij hadden soms de indruk dat we op een eilandje werkten. Je wil de mensen ook graag verder helpen op andere vlakken dan de jouwe, maar het was niet altijd makkelijk om hen door te verwijzen. Dat zal nu eenvoudiger zijn.”

Lieselot: “En misschien groeien er wel nieuwe gemeenschappelijke initiatieven uit die intensere samenwerking. Ik denk bijvoorbeeld aan projecten met het Huis van het Kind, dat hier ook zit. Zulke dingen groeien sneller als je elkaar tegenkomt in de wandelgangen.”

Ik hoor enkel positieve geluiden. Klinkt goed!

Jelle: “Het is zeker een mooi verhaal, al moet alles natuurlijk nog wat op gang komen. En corona helpt daar niet meteen bij. Je moet afstand houden van elkaar, een mondmasker dragen, grote vergaderingen vermijden … Dat zijn niet de ideale omstandigheden om elkaar beter te leren kennen.”

Lieselot: “Wat ook nog moet groeien, is de bekendheid van het gebouw bij de inwoners. Niet iedereen weet welke organisaties hier zitten. Daarom is het wel jammer dat de geplande opening niet kon doorgaan. Maar met corona kon het natuurlijk niet anders.”

Maar de belangrijkste groep, de meest kwetsbaren, weten jullie wel te vinden?

Jelle: “We proberen het nieuwe adres zo ruim mogelijk te communiceren, maar het gebeurt wel eens dat iemand nog aan het oude gebouw staat, al hebben we daar natuurlijk een bordje gehangen met het nieuwe adres. We krijgen de laatste weken trouwens een stuk meer aanvragen van mensen die op zoek zijn naar hulp, al heeft dat niets met onze verhuizing te maken. Nu pas worden de gevolgen van de coronacrisis écht voelbaar, zowel op psychologisch als op financieel vlak.”

Anne: “Er is door corona ook een hele groep ‘nieuwe kwetsbaren’ bijgekomen, en dat gaat heel breed. Denk maar aan de mensen die niet met de computer of smartphone kunnen werken. Toen we dit voorjaar amper buiten mochten, bleek al heel snel dat je zonder mailen, videochatten of online bankieren amper verder kunt in onze maatschappij. Ook voor hen is er dus zeker een plekje in het Sociaal Huis.”